أین الرجبیون؟

«یا من أرجوه لکل خیر» ای کسی که برای هر خیری دل به توبسته ام!

هر چه که مرا به تو نزدیک می کند وگل لبخند بر لبان ولی تو می نشاند.

«وآمن سخطه عند کل شر» ای کسی که فقط وفقط در پناه تو می توان

 از آن چه که مرا از تو و حجت تو دور می کند،ایمن بود! اگر یک آن مرا به

 خودم واگذاری،سیل شر دنیا وآخرت به سمت من سرازیر می شود.     

«یا من یعطی الکثیرة باالقلیل» ای کسی که با اندک اعتراف به گناهم،

 باران رحمت واسعه ات را بر من نازل می کنی و محبتی از خود وآن بنده

   ی حاضر غائبت رادر دل من می اندازی،در حالی که نزد تو پرونده ای سیاه

     وسابقه ای تباه دارم!                                                                  

        «یا من یعطی من سئله» ای کسی که وقتی سائل خانه ات و گدای خیمه ی

   آن غریب صحرانشین می شوم،دست رد به سینه ام نمی زنی!            

        «یا من یعطی من لم یسئله ومن لم یعرفه» ای کسی که در آن هنگام هم که

          تو را نمی خوانم،گوهری در دستم می گذاری که نه فکرش را می کردم و نه آن

           را می شناختم ونه خودم را لایق آن می دانستم!گوهر عشق به تو. گوهر محبت

             به محمد و ال محمد(صلوات الله علیهم ).فاطمه و فرزندان فاطمه( علیهم السلام).

        گوهر لذت مناجات با امام و مونسم.مناجاتی که لحظه به لحظه اش را با هیچ

           لحظه ای عوض نمی کنم، با این که مناجاتم جز اعتراف به ذلت و پستی و نمک

نشناسی خودم چیزی نیست.                                                

 «تحننا منه ورحمة» واین جز رحمت و فضل تو سرچشمه ای ندارد.       

      «أعطنی بمسئلتی ایاک جمیع خیر الدنیا و جمیع خیر الاخرة» خدایا!عاجزانه و

            خاضعانه از تو می خواهم که مرا لحظه به لحظه به امامم نزدیک کنی،چون او اصل

 خیر،اول خیر،آخر خیر وکل خیر است.خیر دنیا و آخرت.                       

                «واصرف عنی بمسئلتی ایاک جمیع شر الدنیا و شر الاخرة» خدایا! یک آن هم دست

              مرا از دست امامم،چراغ حیاتم وامید بندگیم جدا مکن که جدا کردن همانا،غرق در

 منجلاب شر دنیا و آخرت شدن همانا.                                        

                «فانه غیر منقوص ما أعطیت» واین کاری است که فقط از دست تو بر می آید و بس.

ای خدای گناه کاران!                                                           

                «و زدنی من فضلک یا کریم»  هیچ کس نمی تواند به تو اعتراض کند که چرا به این 

            یا آن می دهی.پس از فضلت به ما بیشتر بده ،ای کریم بنده نواز! بده که از کریم

جز فضل انتظار نمی رود.                                                     

                     «یا ذا الجلال و الأکرام یا ذا النعماء والجود یا ذا المن و الطول حرم شیبتی علی النار»(1)  

                  ای صاحب بزرگی وای کسی که هر چه بزرگی وعزت است، از توست.هر چه خوبی

                     و نعمت است ،از توست.صفا و بخشندگی.مهربانی و کرامت.روی به گناه سیاه شده ام

                   را با آتش فارق مسوزان.اگر طاقتش را در این دنیا داشته باشم ،در آخرتی که چشم و

                       گوشم باز می شود ندارم؛ چرا که هو بلاء تطول مدته وتدوم مقامه.تاب و توانش را ندارم؛

       چون هذا ما لا تقوم السماوات و الأرض.(2)خدایا پس چگونه من...؟!            

(1)از دعاهای ماه رجب،مفاتیح الجنان                                                                          
(2)قطعه هایی از دعای کمیل